Yaklaşık okuma süresi: 2 dakikaKonusu bakımından Devlet Tiyatroları’nda şimdiye kadar izlediğim en ilginç oyun, Cehennem. Bir o kadar da izlerken anlamakta zorlandığım. Oyunun tanıtım metnini okuyunca bilim kurgu öğeleri içeren bir cehennem tasviri hayal ettim ve sahnede de neredeyse bunu göreceğimden emin olarak gittim oyuna. Fakat oyunun ilk dakikalarından itibaren anladım pek öyle olmadığını.

Cehennem, bir pedofili soruşturması üzerinden, alışılmışın dışında bir dünya sunuyor izleyiciye. Eğitimin, sağlığın, eğlencenin sanallaştığı bir dünya. İnsanların kendilerine ait oluşturdukları sanal ortamlarının kimliklerinin yerini aldığı, belki de uzak geleceğin kaçınılmaz felaket senaryosu. Böyle bir dünya içerisinde bilişim suçları ile ilgilenen uzman bir ekibin adı Cehennem.

Oyunun konusu bilim kurgu olunca ister istemez ilk akla gelen olarak ışık oyunları ile çok daha fazla görsellik içeren bir dekor bekliyordum. Oyun öncesi tahminlerimi pek tutturamadığım oyunda dekor konusu da beklediğim gibi olmadı. Oyunun bir masa ve iki sandalyeden oluşan çok sade bir dekoru var. Oyun içerisindeki bilim kurgu atmosferi görsellikle değil de oyun içerisinde diyaloglar üzerinden izleyicilere aktarılmak istenmiş. Oyun ile ilgili söylemek istediğim son şey müzikleri ile ilgili. Sahne geçişlerindeki müzikleri çok beğendim. Oyunun o anki atmosferi birebir olarak örtüşen, sahnelerin sonunda ışıklar kararıp da duyduğunuzda gerçekten tüylerinizi ürpertecek müzikler seçilmiş.

Oyunun 1 saat 10 dakika gibi bir süresi var. Zaman zaman anlamakta zorlandığın sahneler olsa da kesinlikle izleyiciyi sıkmayan ama her tiyatro severin de hoşlanmayacağı türden bir oyun Cehennem. Ama yine de izlemek konusunda tereddütleri olanların bu farklı dünyayı görüp deneyimlemesindne yanayım.

Nerede İzledim?
– Üsküdar Tekel Sahnesi, (Sıra 3, Koltuk 12)