Yaklaşık okuma süresi: 3 dakikaEn son 2014 yılının Haziran ayında, Üst Kattaki Terörist oyununu izlemek için gitmiştim Oyun Atölyesi’ne. Çocukluğun Soğuk Geceleri, Oyun Atölyesi’nde izlediğim beşinci oyun oldu. Daha önce aynı sahnede Burak Sergen’in tek kişilik performansı Adolf’u, Tiyatro Stüdyosu’nun Her Yıl Kuşlar Geri Gelir ve Talimhane Tiyatrosu’nun Göl Kıyısı oyunlarını izlemiştim.

Bu defa izlediğim oyunun yeri benim için diğerlerinden ayrıydı. Seyyar Sahne tiyatro topluluğunun sahneye koyduğu Çocukluğun Soğuk Geceleri, Tezer Özlü‘nün aynı adlı romanında uyarlanmış bir oyun. Tezer Özlü ise henüz kendisi ile tanışma fırsatı bulamamış olanlar için söylemek gerekirse ‘yaşamın ucuna yolculuk‘ yapmış bir kadın. Tezer Özlü adını ilk nerede duydum, neden okumak istedim hatırlamıyorum ki Tezer Özlü okumalarımın tümünü geçtiğimiz bir sene içerisinde yapmış olmama rağmen. Hatırladığım Yaşamın Ucuna Yolculuk kitabını bir süre kitaplığımda beklettikten sonra bir heves okumaya başladığım, okudukça da tüm yazdıklarını ve hakkında yazılanları okumak istediğim. Zaman zaman Tezer Özlü hakkındaki her şeyi çok çabuk okuyarak tükettiğimi düşünsem de tekrar elime aldığımda aynı tadı alacağımı biliyorum.

Çocukluğun Soğuk Geceleri, içerisinde Tezer Özlü’nün kaleme aldığı, içerisinde çocukluktan genç kızlığa adım attığı dönemlerin izlerini bulabildiğimiz ilk romanı. Yaklaşık 70 sayfalık bir kitap olmasına rağmen Tezer Özlü’nün çocukluk anılarından, ilk ilişkilerine, hastane yaşantılarından evlilik kararlarına kadar birçok konuda bize ipuçları veriyor.

Seyyar Sahne topluluğu tek kişilik bir performans olarak sahneye taşımış Tezer Özlü’yü. Anlatıcı rolünü de Nesrin Uçarlar üstlenmiş. İnternette yaptığım ufak bir arama ile kendisinin aynı zamanda bir siyaset bilimci olduğunu öğrendiğim Uçarlar’ı sahnede ilk defa izledim. Oyunun ilk yarım saatinde ısınamadım sahnedeki karaktere. Bir türlü kitabı okurken tahayyül ettiğim karakterle benzeştiremedim izlediğimi. Zaten ilk defa yaşadığım bir deneyimdi, okuduğum bir metnin tiyatro sahnesine taşınmış halini izlemek. Tiyatro oyunu olarak yazılmış metinleri bunun dışında tutuyorum tabii. Özellikle oyunun ilk yarım saatinden sonra, hastane anılarında kitabı okurken hissettiklerime çok yakın şeyler hissettim. Bu sahnelerin izleyiciler üstünde de çok daha etkili olduğunu düşünüyorum.

Beklemediğim bir şey de oyunun mizahi yönü oldu. Sanıyorum oyunda Tezer Özlü’nün yalnızca depresif halleri değil, herkes gibi olan gündelik yaşantısı da yansıtılmak istenmiş olacak ki özellikle oyunun ilk başlarında karakterin ailesinden bahsettiği bölümlerdeki hallerine çok fazla gülündü. Bu tabii yalnızca izleyicinin kanaati değil, oyunda böyle bir şeyin amaçlandığı aşikar. Bu bölümler oyuna ayrı bir renk katmış fakat oyunun ilerleyen bölümlerinde oyunun başındaki bölümleri referans alan izleyiciler oldukça duygusal neredeyse acıklı diyebileceğimiz sahnelerde de kahkahalar ile doldurdu salonu. Bu bölümlerin bende yarattığı rahatsızlık dışında oyunu ve Nesrin Uçarlar’ın performansını oldukça beğendim.

Tek kişilik ve olabildiğinde az dekor ile çok fazla şey anlatmak üstüne kurulu oyunları sahneye koyan Seyyar Sahne, içinde bulunduğumuz dönemlerde Oğuz Atay’ın Tehlikeli Oyunlar ve Dostoyevski’nin Yeraltından Notlar oyunlarını da izleyici ile buluşturuyor. Aralık ayı içerisinde Nadir Sarıbacak‘ın tek kişilik performansı Yeraltından Notlar‘ı izleyeceğim bir aksilik çıkmazsa. Şimdiden onun da heyecanı var. Son olarak bir alıntı ve YooTube’da rast geldiğim bir okuma ile bitireyim bu günlüğü de.

Ev soğuk. Çok sessiz davranmaya özen gösteriyorum. Günlerdir biriktirdiğim ilaçları avuç avuç yutuyorum. Kusmamak için üzerine reçelli ekmek yiyorum. Genç bir kızım. Ölü gövdemin güzel görünmesi için gün boyu hazırlık yapıyorum. Sanki güzel bir ölü gövdeyle öç almak istediğim insanlar var. Karşı çıkmak istediğim evler, koltuklar, halılar, müzikler, öğretmenler var. Karşı çıkmak istediğim kurallar var. Bir haykırış! Küçük dünyanız sizin olsun. (…)

Tezer Özlü, Çocukluğun Soğuk Geceleri, Syf. 12

Nerede İzledim?
– Oyun Atölyesi (Sıra B, Koltuk 9)