Yaklaşık okuma süresi: 2 dakika
“Çocuklar, anne babalarını götürebilsin diye.” sloganı ile sahnelenmeye başlanan Taşlar oyununu, Craft Tiyatro’nun Kadıköy’deki sahnesinde izledim. Oyunda, on üç ve on beş yaşlarında iki çocuk oldukça keyif alarak oynadıkları bir oyun sonucunda, beklenmedik bir şekilde birinin ölümüne neden oluyorlar. Oyunun devamında ise bu olaydan sonra karakterlerin kendi içlerinde yaşadıkları pişmanlıklar ve yargılanma süreçleri işleniyor. Çocukların yargılanma süreçlerinde yaşanan ikilemler küçük, büyük tüm izleyicilerin kendi içlerinde bir vicdan muhasebesi yapmasına neden oluyor. Oyun, çocuklara verilmek istenen mesajları klasik çocuk oyunlarının aksine oldukça sert ve alışılmışın dışında bir üslupla vurucu bir şekilde veriyor. Bu nedenle Taşlar, çocuklarla beraber gençlerin ve yetişkinlerin de izlerken kendilerini içinde bulabilecekleri bir oyun.
Oyun tek perde olarak sahneleniyor. Oyunda çok fazla dekor nesnesi bulunmadığı için oyun içerisindeki sahne geçişleri salon karartılmadan, oyun kesilmeden yapılıyor. Bu da oyun esnasında kopukluklara neden olmadığı için yaklaşık bir saat boyunca oyunun atmosferinden bir an bile çıkılmıyor. Bunda Craft Tiyatro sahnesinin yapısının da etkisi var. İzleyicilerin bulunduğu alan sahneyi çevrelediği için, izleyiciler adeta sahnenin içerisinde yer alıyor. Bu nedenle oyun izleyicilere çok yakın alanlarda ve yer yer izleyicilerle interaktif bir yapıda sürüyor.
Oyunun başında, oyunculardan Olgu Baran, oyunun gerçek bir hikayeden uyarlandığı konusunda izleyicilere kısa bir bilgi vermişti. Oyundan sonra da olayın aslını merak eden, konu hakkında merak ettikleri olan gençler ve aileleri ile fuaye alanında bir söyleşi gerçekleştirildi.
Özetle Taşlar, kesinlikle alışılagelmiş bir çocuk oyunu olarak tanımlanmaması gereken, çarpıcı bir oyun. İzlemek isteyenler için Taşlar, Şubat ayı boyunca her Cumartesi ve Pazar Craft Tiyatro’nun Kadıköy’deki sahnesinde her yaştan izleyicilerini bekliyor.
Son olarak oyunun kısa bir tanıtım videosunu vererek bu günlüğü de bitireyim.