Yaklaşık okuma süresi: 2 dakika

İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı, Üsküdar Stüdyo Sahne’de izlediğim ilk oyundu. Oyundan bahsetmeden önce biraz Üsküdar Stüdyo Sahne’den bahsetmek istiyorum. Üsküdar Stüdyo Sahne, Tekel Müzesi ve Kültür Merkezi binasında yer alan iki salondan birisi. Diğeri ise Üsküdar Tekel Sahnesi. Stüdyo Sahne’de şimdiye kadar iki oyun izledim ama Tekel Sahnesi’nde ilk oyunumu bu hafta izleyeceğim.

İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı

Tek kişilik olan oyunda üniversiteden yeni mezun olmuş birinin iş araması esnasında başından geçenler izleyiciye birinci ağızdan anlatılıyor. Hem salonun küçük olması hem de oyunun birinci ağızdan anlatılıyor olması oyunu izlerken bir sohbet ortamının içerisindeymiş gibi hissedilmesine neden oldu. Oyunun konusu; Devlet Tiyatrosu’nun resmi web sitesindeki tanıtımında da yazdığı gibi kara mizah. Oyun, izlerken bir yandan karakterin başından geçenlere güdürürken bir yandan da benzer şeylerin başımızdan geçtiğini hatırlattı.

Oyun dekoru oldukça fazla detaya sahipti. Oyun başında Berkay Tulumbacı birkaç dekoru kullanınca ister istemez insanın kafasında diğer dekorlar acaba oyunun neresinde kullanılacak diye merak uyandırdı. Fakat beklediğim gibi olmadı dekordaki araç – gereçlerin çok az bir kısmı oyun esnasında kullanıldı.

Oyun anlatı üzerine olduğu için diğer yan karakterlerin de izleyici gözünde canlanması için oyundaki anlatılar karikatürlerle desteklenmiş. Projeksiyondan yansıtılan karikatürler ve anlatıların üstünde kullanılan ses efektleri de iki perde olan oyunun sürekli yüksek bir tempoda oynanmasını sağladı.

Üsküdar Stüdyo Sahne

Stüdyo Sahne, 100 kişilik ve oturma düzeni olmayan bir salon. Yani oyun öncesi alınan biletlerde herhangi bir numara yok, salona gittiğinizde istediğiniz koltuğa oturabiliyorsunuz. Normal tiyatro salonlarından farklı olarak Stüdyo Sahne’de yüksek bir sahne alanı bulunmuyor. Sahnedeki oyuncular en ön sıradaki koltukların yüksekliğinde oynuyorlar. Bu da oyunu ön sıralardan izliyorsanız zaman zaman oyuncuların size yarım metreye kadar yakın olmalarına neden oluyor. İkinci Dereceden İşsizlik Yanığı’nı izlerken bu duruma fazlaca şaşırmış bazen de oyuncuyla göz göze gelmemeye çalışmıştım. Salonu göstermek için fotoğraf aradım fakat bulamadım. Bir sonraki oyuna gittiğimde salon ekibinden izin alabilirsem boş salonun birkaç fotoğrafını çekmeyi düşünüyorum.