Yaklaşık okuma süresi: 3 dakikaTiyatro Dünyası Oyuncuları‘nın Lillian’ın İtirafları oyununu geçtiğimiz hafta sonu Maltepe Türkan Saylan Kültür Merkezi‘ndeki suare temsilinde izledim. Billy Van Zandt ve Jane Milmore‘un kaleme aldığı oyun Can Törtop çevirisi ve rejisiyle sahneleniyor. Oyuna Lillian Lamour isimli güzelliği dillere destan Hollywood yıldızının özel bir gece için New York’a gelmesi ve hemen akabinde herkesten seneler boyunca titizlikle sakladığı büyük sırrının faş olmasıyla birlikte yaşananlar konu ediliyor.

Önceki seyir deneyimlerime dayanarak vodvil (açılıp açılmayacağından endişe etmeden Wikipedia bağlantısı vermeyi özlemişim), fars gibi komedi türlerini izlerken pek keyif almadığımın farkına vardım. Bu yüzden sezon içerisindeki oyun planlarımda bu türdeki oyunlara nadiren yer ayırıyorum. Ama bir yandan da yalnızca birkaç örneğini izleyip keyif almadığıma kanaat getirerek bir türle arama mesafe koymak çok acımasızca geliyor. Daha önce izlediğim örneklerinde tiyatrolar gerçekten ortaya kötü bir oyun çıkarmış olabilir veya benim oyun günü keyfim yerinde olmayabilir. Bu ihtimalleri hep zihnimin bir köşesinde tutmaya gayret ediyorum. Lillian’ın İtirafları, mevzubahis kanaatimi yeniden gözden geçirmek için izlemek istediğim bir oyundu.

Oyun her şeyden önce iyi bir metne sahip. Yüksek temposuyla izleyicinin dikkatini iki perde süresince sahne üzerinde tutabiliyor. Vodvil türünün eğer bir matematiği varsa bunu ustaca uyguluyor. Oldukça sakin başlayan oyunun ilk yirmi dakikasında her şey arapsaçına dönüyor ve karakterler çözülmeyi bekleyen sorunlarla baş başa kalıyor. Oyun süresince de tüm bu sorunların üstesinden gelmeye çalışan karakterlerin eğlenceli serüvenine ortak oluyor izleyici.

Tiyatro Dünyası Oyuncuları ismini uzun zamandır duyduğum ama oyunlarını izleme fırsatı bulamadığım bir topluluktu. Can Törtop ismine de hem topluluktan hem de Tiyatro Dünyası sitesinden (keşke siteyle biraz ilgilenilse) aşinayım. Lillian’ın İtirafları’nda yönetmen ve oyuncu olarak iyi bir iş çıkarıyor bence. Celal Belgil dışındaki tüm oyuncuları sahnede ilk defa izledim. Kendisiyle Kabare Dev Aynası Tiyatrosu‘nun Ya Tutarsa oyununda daha evvel yolumuz kesişmişti. 2014 senesindeydi yanlış hatırlamıyorsam. Can Törtop ve Ümmühan Kıldiş ile birlikte enerjisiyle sahnede dikkat çeken oyunculardandı.

Türle ilgili derdime dönecek olursam taşların yerine oturduğunu hissediyorum oyun sonrasında. Oyunu önceki izlediğim benzerlerine nazaran metni ve türün dinamiklerini birbirinden ayrıştırarak izlemeye çalıştım. Bunu kimi zaman birbirine karıştırdığımı hissediyorum çünkü. İyi bir ekip, iyi bir metni müzikal formunda sahnelediğinde, müzikal türünün dinamiklerinden hoşlanmıyorsam doğrudan oyunu “kötü” olarak yaftalayabiliyorum. Halbuki çoğu zaman bunun böyle olmadığı diğer izleyicilerin kolektif olarak oyuna verdikleri tepkilerden, yaptıkları yorumlardan gün gibi ortada oluyor. O yüzden bu defa sorun sandığım şeyin oyunun metninden veya rejisinden ziyade türün güldürüsünün benim kişisel zevklerimle örtüşmemesinden kaynaklandığını açıkça gördüm.

Ezcümle, Tiyatro Dünyası Oyuncuları‘nın Lillian’ın İtirafları oyunu iyi bir metnin sahne üzerindeki keyifli bir temsili. İzleyenini pişman edeceğini sanmıyorum. Özellikle ikinci perdede sahneyle yetinmeyip tüm salon kullanılarak ortaya koyulan performans harikuladeydi. Alkışları bol olsun.

Son olarak oyunun künyesine dair ufak bir eleştiride bulunarak günlüğü bitireceğim. Ne Tiyatro Dünyası Oyuncuları’nın web sitesinden ne de oyun tanıtımlarının yer aldığı site ve sosyal medya hesaplarından sahne tasarımını kimin yaptığını öğrenebildim. Kimi düşük prodüksiyonlu yapımlarda tüm oyuncuların kolektif olarak bu işe giriştiğine denk gelmiştim daha evvel. Ama öyle bile olsa belirtilmeliydi bence. Değilse zaten daha büyük nezaketsizlik.