Yaklaşık okuma süresi: 2 dakika
Ferhan Şensoy’u sahnede canlı olarak ilk defa bundan yaklaşık bir sene önce Ferhangi Şeyler oyunu ile izlemiştim. O oyundan sonra aynı sezon içerisinde sahnelenen, yazarlığını ve yönetmenliğini Ferhan Şensoy’un yaptığı Masal Müfettişi ve Nasri Hoca ve Mualif Eşeği oyunlarını da izlemek için içimde bir istek oluşmuştu. Fakat ertelemeye meyilli olduğumdan, Ortaoyuncular Tiyatrosu’nun oyunlarını oynadığı Ses 1885 sahnesinin Avrupa Yakası’nda olması ve benim Avrupa Yakası’na çok fazla geçmeyişim gibi ufak tefek nedenlerden dolayı bu oyunları izleyemedim. Önceki hafta kültür merkezlerinin etkinlik takvimlerini kurcalarken 23 Nisan akşamı Kadıköy Halk Eğitim Merkezi’nde Nasri Hoca ve Mualif Eşeği oyununun sahneleneceğini gördüm tesadüfen. Çok fazla vakit kaybetmeden oyun biletlerini nispeten ön sıralardan aldım.
Oyunda Ferhan Şensoy’un canlandırdığı Nasri Hoca karakteri seçmenin oy verecek bir siyasi parti bulamamasından yola çıkarak HVÇP isminde yeni bir parti kurmaya karar veriyor. Hak Verilmez Çalınır Partisi’nin diğer partilerden farklı olarak seçmenlere verdiği seçim vaadi ise basit hırsızlıkları kanun önünde suçtan saymamak oluyor. Bu şekilde toplumun büyük bir kesimini oluşturduğu savunulan hırsızlardan oy alınabilme ihtimali doğuyor. İlk başlarda hocanın etrafında bulunan herkes bu fikri desteklerken parti kurulduktan ve ismini duyurmaya başladıktan sonra parti içerisinde muhalefetin doğru bir şekilde yapılmadığını savunan sesler yükselmeye başlıyor. Fikir ayrılıkları nedeni ile kapanma raddesine gelen parti içerisindeki olaylar sahneden izleyiciye aktarılırken hem geçmiş hem de şimdiki iktidar ve muhalefetler üzerinden eleştiriler yapılıyor.
Oyunda çok fazla dekor öğesi bulunmuyor. Oyunda da birçok defa geçirildiği gibi birkaç sandalye, bir gitar ve oyuncular için genişçe oynayacakları bir alandan ibaret, düşük bütçeli bir prodüksiyon olan Nasri Hoca ve Mualif Eşeği. Ayrıca oyunun yapım aşamalarını anlatan bir kısa filmin de sahne geçişleri arasında barkovizyon yardımı ile gösterimi yapılıyor.
Oyuna yer kalmaması ihtimalini düşünerek biletleri biraz acele ederek almıştım. Fakat oyun saatinde salon çok kalabalık değildi, sanıyorum doluluk oranı yarı yarıyaydı. Benim nispeten ön sıralardan aldığım biletler dahi salon geneline bakınca arkalarda kaldı.
Sahne girişinde açılan stantta daha önce Ferhangi Şeyler oyununda olduğu gibi Ferhan Şensoy’un kitapları ve oyun kayıtlarının olduğu CD’ler satışa sunuldu. İsteyenler için Ferhan Şensoy oyundan sonra kitaplarını imzalayacaktı fakat biz çok vaktimiz olmadığı için stantla pek ilgilenemedik.
Ferhan Şensoy’un yaşlandığını görmek bir iç burukluğu yaratsa da bunun sahnede olduğunu görmek ayrı bir keyif ve defalarca izlemekse ayrı bir onur bence. Umarım daha çok oyununu izleriz.