Yaklaşık okuma süresi: 3 dakikaDuru Tiyatro‘nun Yüzleşme oyununu geçtiğimiz hafta sonu Duru Tiyatro sahnesinde izledim. Tam iki sene olmuş Duru Tiyatro’da bir oyun izlemeyeli. En son İki Bekar oyunu için gitmiştim. Bunun benim gördüğüm iki nedeni var. İlki Duru Tiyatro sahnesine konuk olan oyunların bana hitap etmemesi. İkincisi ve daha önemlisi ise Duru Tiyatro’nun yeni yapımlar sahneye koymak konusunda bir telaşının olmaması. 2017 başında sahneye koydukları Veronalı İki Centilmen oyunundan sonra her sene bir Shakespeare oyunu sahneye koyulacağına dair açıklaması olmuştu tiyatronun. Bu vaadin gerçekleşmemesiyle birlikte Veronalı İki Centilmen’in de ömrü çok uzun olmadı. Kısa bir süre sonra o oyunda yer alan oyunculardan Duygu Üzüm Arat‘ı Nehrin Solgun Yüzü, Kerim Altınbaşak‘ı ise Romeo ve Juliet oyunuyla İstanbul Devlet Tiyatroları’nda görmeye başladık. Bu mizacından dolayı Duru Tiyatro, kaliteli yapımlarını izleyicisine hasret çektirerek sahneye koyan bir tiyatro olarak yer ediyor zihnimde.

Yüzleşme, İngiliz yazar Graham Farrow‘un kaleme aldığı bir oyun, orijinal ismiyle Talk About the Passion. BAM’ın Kader Can oyununda yönetmen yardımcısı olarak gördüğümüz Sevda Deniz Karali‘nin çevirisiyle sahneleniyor. Rollerini Esra Kızıldoğan, Emre Kınay ve Damla Sezgin‘in paylaştığı oyunun yönetmeni Emre Kınay. Oyun ilk olarak 22. İstanbul Tiyatro Festivali‘nde sahnelenmiş.

Oyun bir pedofili hikâyesi. Emre Kınay’ın canlandırdığı Mick Miller karakteri, oğlunu sapkınca işlenen bir cinayet sonucunda kaybediyor. Tutuklanan katil, “Bir Pedofilinin Güncesi” adıyla yazdığı otobiyografik roman sayesinde çok kısa sürede ülke çapında bir üne kavuşuyor. Bu kitap sayesinde katilin eylemleri halk içerisinde normalleşirken oğlunun bu sapkınca cinayete kurban gitmesi babasının ihmallerine yoruluyor. Bir yandan oğlunun acısı, diğer yandan toplum baskısıyla mücadele eden baba, bir vesileyle katilin kitabını yayımlayan yayınevine gidiyor. Katili ünlendiren kitabın ediörü Eveyln Ayles ile yüzleşmesi de burada başlıyor. Editör kişisel menfaatleri için babayı bir maşa olarak kullanmaya çabalarken babanın birtakım gizli planları oyunun seyrini değiştiriyor.

Temposu gittikçe yükselen hızlı bir oyun Yüzleşme. Emre Kınay’ın oyunun tanıtım videolarında bahsettiği gibi bariz şekilde izleyiciyi rahatsız etmeyi amaçlıyor. Bir bütünlük içerisinde bunu gayet etkileyici olarak yaptığı söylenebilir. İzleyici oyunu başından sonuna kadar bir yayınevi odasının içerisinde izliyor. Sahne üzerinde çok az dekor değişikliği yapılıyor ve bu nedenle oyun birkaç saniyelik kesintilere uğruyor yalnızca. Bu sayede hikâyesinin merakıyla izleyicinin odağını pürdikkat sahne üzerinde tutuyor.

Oyunla ilgili iki olumsuz izlenimim var. İlki temposuna dair. Oyun 55 dakika gibi sürede tek perde olarak sahneleniyor. Hem oyunculuklara hem de hikâyenin akışına bakıldığında kusursuz devam etmesine rağmen kimi sahnelerde sanki o 55 dakikanın içerisine sıkıştırılmaya çalışılan bir oyun izliyormuş hissine kapıldım. Emre Kınay’ın vermek istediği rahatsızlık buna tekabül ediyor olabilir ama ben kimi sahneleri sindiremeden kendimi bir sonraki sahnenin içerisinde buldum. Bir diğer konuysa oyunun oyuncularından Damla Sezgin‘le ilgili. Damla Sezgin’in oyunda ufak bir rolü var. Editör Eveyln Ayles’ın asistanını oynuyor. Repliği var, sahne üzerinde kalıyor, oyun sonunda selama dahi çıkıyor. Fakat tüm bunlara rağmen ne oyunun broşürlerinde ne de tiyatronun internet sitesinde oyunun oyuncu kadrosunda yer aldığına dair bir bilgi yok. Ben şahsi gayretlerimle kendisinin aynı zamanda oyunun yönetmen yardımcılığını yaptığını ve oyuna dair bilgilerde isminin böyle geçirildiğini anlayabildim.

Emre Kınay ve Esra Kızıldoğan daha önce farklı oyun, film ve dizilerde izleme şansı bulduğum, izleyiciye sahnede iyi bir şey izlettireceklerinden emin olduğum oyunculardı. Yüzleşme’ye de o gönül rahatlığıyla gittim. Biri usulca diğeri bağıra bağıra yapılan iki planı, çocuğunu yitirmiş bir babanın ızdırabını, toplumun kanıksama haddini ve menfaatin en naif duyguları dahi önüne katıp sürükleyebileceğini apaçık bir şekilde gördüm Yüzleşme’de.

Umarım yeni bir Duru Tiyatro oyunu için yine senelerce beklemek zorunda kalmam.