15. Kadıköy Belediyesi Tiyatro Festivali’nin Ardından

Yaklaşık okuma süresi: 2 dakika15. Kadıköy Belediyesi Tiyatro Festivali bitti. Bu sene festivalde toplam 15 oyun sahnelendi. İptal olan oyun olmadı. Yağmur yağışı nedeniyle Ali Poyrazoğlu Tiyatrosu’nun oyunu festivalin sonuna ertelendi. Sahnelenen oyunlardan 5 tanesini davetiyeli, 6 tanesini de oyun saatinden önce sahne girişinde oluşan sıralarda bekleyerek olmak üzere 11 tanesini izleyebildim. İlk defa izlediğim oyunların günlüklerini yazdım. Daha önce izlediğim oyunların günlüklerinin ise sonlarına eklemeler yaptım.

İzledim: Yaşamaya Dair (Dostlar Tiyatrosu)
İzledim: Sevmekten Öldü Desinler (Kadıköy Emek Tiyatrosu)
İzledim: Joko’nun Doğum Günü (Yolcu Tiyatro)
İzledim: Öküz (Ezop Sahne)
İzledim: Kıyıya Oturmanın Böylesi (Merve Engin)
İzledim: Cimri (Semaver Kumpanya)
İzledim: Şatonun Altında (Fiziksel Tiyatro Araştırmaları)
İzledim: Üç Kız Kardeş (Hayal Perdesi ve İstanbul Tiyatro Festivali)
İzledim: Ebedi Barış (Entropi Sahne)
İzledim: Binde Bir Gece Diyalogları (Çolpan İlhan ve Sadri Alışık Tiyatrosu)
İzledim: Sen İstanbul’dan Daha Güzelsin (BAM)

Parkta oluşan sıralar bu sene oyunlara davetiye almak isteyen izleyiciler için kültür merkezlerine taşındı. Yani davetiyeli veya davetiyesiz oyun izlemek isteyen tüm izleyiciler uzun veya kısa bir sıra beklemek durumundaydı. Oluşan bu sıralarda Hüsnü Arkan‘ın Kırmızı Kedi Yayınevi’nden çıkan Hırsız ve Burjuva romanını, Sine Ergün‘ün Can Yayınları’ndan çıkan sırasıyla Burası Tekin Değil, Bazen Hayat ve Baştankara öykü kitaplarını okudum.

Tiyatro ve edebiyatla dolu bir yarım ay geçirdim. Sıralarda oluşan haksızlıkları ve belediye çalışanlarının bu duruma sessiz kalmalarını saymazsam çok keyif aldığım zamanlardı. Birçok farklı tür ve yöntem hakkında fikir sahibi oldum. Grotesk nedir, fiziksel tiyatro nedir, Jacques Lecoq kimdir gibi soruların cevaplarını öğrendim. Sezonda izleme listemde öncelik veremeyeceğim oyunları görme fırsatı buldum, yeni tiyatrolar tanıdım. Bol bol parkta vakit geçirdim. Annemle, Özgür Hanım‘la, Sercan’la ve Sama’yla oyunlar izledim. Umarım önümüzdeki sene de festival hakkındaki düşüncelerimi buralara yazabilirim.

Şimdilik bu kadar. Ekim’e kadar sessizlik.