Yaklaşık okuma süresi: 3 dakika2018 – 2019 tiyatro sezonu bitti. Tiyatro Günlüğü’nde yazmaya başladığımdan bu yana geçirdiğim en keyifsiz sezon oldu. Muhtelif nedenlerden dolayı tek oyunla kapattığım aylar da oldu, haftalar öncesinden biletini alıp gidemediğim oyunlar da. Aslında geçtiğimiz yaz yapılan 16. Kadıköy Tiyatro Festivali bu yaşanacakların ipuçlarını vermişti bana. Senelerdir takipçisi olduğum festivale çok az katılım sağlayabilmiş ve neredeyse merak ettiğim hiçbir oyunu izleyememiştim. Onu takip eden süreçte peşi sıra gelen talihsizlikler sezon içerisine de sirayet etti.

Bu sezon 22 farklı tiyatronun 34 oyununu izleme fırsatı buldum. Her sezonu bitirirken, bir sonraki sezonda öncekine kıyasla en az bir oyun daha fazla izlemek gibi ufak bir temennide bulunuyorum. Geçen sene tesadüfün iğne deliği olarak bu temennim tek oyun farkla gerçekleşmişti. Fakat bu sezon daha fazla oyun izlemeyi geçtim, önceki sezona yaklaştığım dahi söylenemez. Aslında sezonu daha kötü geçirmem olasıydı. Yılbaşına doğru işlerin kötüye gittiğini hissedince bir sezon özeti sayfası hazırladım. İzlediğim ve izlemeyi planladığım oyunları derli toplu görebilmek için. Nispeten de faydasını gördüm diyebilirim.

2018 – 2019 sezonuyla ilgili yegâne tesellim daha fazla sahne görmem oldu. Sezon boyunca 15 farklı sahnenin izleyicisi oldum. Entropi Sahne ve Kadıköy Boa Sahne‘de ilk oyunlarımı izledim. TOY İstanbul, Kadro Pa, Tiyatro ÜçArtıBir gibi daha önce herhangi bir yapımlarını izlemediğim tiyatrolarla ve onlarca yeni oyuncuyla tanıştım. Bir obje tiyatrosu örneği izledim.

Havasını çokça teneffüs etmek istememe rağmen, ev sahipliği yaptığı etkinliklerin internet bilet satışlarını ısrarla Biletix üzerinden yapmaya devam eden Kadıköy Halk Eğitim Merkezi‘ne ve suare programlarını bir türlü kendime uyduramadığım Çevre Tiyatrosu‘na bu sezon da yolumu düşüremedim. Sesle ilgili teknik bir sorundan dolayı suare saatlerini 18:00’e çeken Üsküdar Stüdyo Sahne de izleyicisi olamadığım sahnelerden birisi oldu. Beş senedir sektirmeden izlediğim Ferhangi Şeyler‘i bu sene izleyemedim. Sezona dair üzüntümün en büyük müsebbibi bu oldu.

Önümüzdeki günlerde sezonla ilgili iki yazı daha yazacağım. Biri sezonun en beğendiğim diğeri ise beğenmediğim oyunları üzerine olacak. Beğendiklerimi her sezon sonunda yazıyordum ama beğenmediklerimi bu sezon ilk defa yazacağım. Zira bu sezon beğenmediğim bir hayli oyun izledim. Oyun günlüklerinin içerisinde kaybolmaması adına ayrıca not düşeceğim onları.

Her sene ağustos ayının ilk haftasında yapılan Kadıköy Tiyatro Festivali bu sene bayram tatilinden dolayı temmuz ayına çekildi. Eğer her şey istediğim gibi giderse bu sene Özgürlük Parkı‘ndaki açık hava sahnesinde daha fazla oyun izlemeyi planlıyorum. Hem sezon içerisinde izleme fırsatı bulamadığım hem de dikkatimi çekmeyen yapımları görmüş oluyorum böylece. Yıldızlar altında bir seyir keyfi de cabası.

Serzenişlerimden sonra birtakım sayılar vererek bu günlüğü bitiriyorum.

Hangi tiyatroların yapımlarını izledim?

İzlediğim 34 oyundan
6 tanesi İstanbul Şehir Tiyatroları,
5 tanesi İstanbul Devlet Tiyatrosu,
2 tanesi Moda Sahnesi,
2 tanesi Altkat Sanat,
2 tanesi Tiyatro D22,
1 tanesi Yolcu Tiyatro,
1 tanesi Samsun Sanat Tiyatrosu,
1 tanesi Baba Sahne,
1 tanesi Oyun Atölyesi,
1 tanesi Tiyatroadam,
1 tanesi TOY İstanbul,
1 tanesi Altıdan Sonra Tiyatro,
1 tanesi BAM,
1 tanesi Talimhane Tiyatrosu,
1 tanesi Doğukan Uludağ,
1 tanesi Duru Tiyatro,
1 tanesi Kadro Pa,
1 tanesi Tiyatro ÜçArtıBir,
1 tanesi Seyyar Sahne,
1 tanesi Tiyatro Evi,
1 tanesi Tiyatro Hemhâl,
1 tanesi de Mam’art Tiyatro yapımıydı.

Hangi sahnelerde oyun izledim?

Yine izlediğim 34 oyundan
5 tanesini Oyun Atölyesi‘nde,
4 tanesini Üsküdar Musahipzade Celal Sahnesi‘nde,
3 tanesini Maltepe Türkan Saylan Kültür Merkezi‘nde,
3 tanesini Baba Sahne‘de,
3 tanesini Moda Sahnesi‘nde,
2 tanesini Kadıköy Boa Sahne‘de,
2 tanesini Kozyatağı Kültür Merkezi‘nde,
2 tanesini Altkat Sanat‘da,
2 tanesini Kadıköy Haldun Taner Sahnesi‘nde,
2 tanesini Entropi Sahne‘de,
2 tanesini Cevahir Sahnesi‘nde,
1 tanesini Kadıköy Theatron‘da,
1 tanesini Duru Tiyatro‘da,
1 tanesini Üsküdar Tekel Sahnesi‘nde,
1 tanesini de Kadıköy Emek Tiyatrosu‘nda izledim.